Ouderblog Feite: ‘De kindgerichte houding van de docenten vind ik erg prettig’
Waarom kiezen ouders voor een vrijeschool? Wat krijg je als ouder allemaal mee van de antroposofie? Iedere maand laten we een ouder aan het woord in deze blogestafette. Dit is editie 6.
Door: Feite-Sjoerd van der Veen.
Hallo, ik ben Feite, trotse pappa van Douwe (klas 3a) en Boaz (klas 1a) en trotse/blije man van Christa. Wij zijn drie jaar geleden in Almere komen wonen. Daarvoor woonden we in Leusden.
Douwe zat op de vrijeschool in Amersfoort. Voor ons was het heel fijn dat we zo konden overstappen naar deze school. De jongens hebben samen een half jaartje bij elkaar in de kleuterklas gezeten wat heel fijn voor hen was om zo kennis te maken met de school.
Afgelopen drie jaar stond in het teken van het bouwen van ons huis in Oosterwold. Naast het bouwen zelf wordt er ook veel aandacht besteed aan het bouwen van een mooi buurtschap, dat bouwen aan verbinding met elkaar vind ik ook terug in de school wat ik heel mooi vind.
Het vrijeschoolonderwijs heeft altijd mijn interesse gehad. Zelf heb ik er niet opgezeten, het dorp in Friesland waar ik vandaan kom, zat te ver weg van een vrijeschool. De antroposofische gedachte, de manier hoe met elkaar om te gaan en het ontwikkelen van een creatieve denkwijze spreekt mij erg aan. Niet alleen creatief in de kunstzinnige zin maar juist ook de manier om naar situaties te kijken en aan te pakken.
De kindgerichte houding van de docenten, de aandacht voor de natuur en de seizoenen vind ik erg prettig. Het duidelijke ritme door de dag en het jaar heen schept een vorm van vertrouwen en rust. Dit ervaren we duidelijk bij onze kinderen.
Ik geloof niet in toeval maar het viel me toe dat Christa op mijn pad kwam met een stuk meer ervaring met de vrijeschool en de achterliggende antroposofische gedachte dan ik. Als bonus bleek haar vader docent te zijn op de middelbare vrijeschool in Zeist.
Zelf geloof ik sterk in de kunst van het creëren. Ik zie mezelf nog zitten zo’n zeven jaar geleden bij een lezing hierover, daar gaf ik aan te willen wonen in een gemeenschap waar iedereen veel naar elkaar omkijkt en graag een helpende hand toereikt. Toen nog niet wetende hoe daar te komen maar het bleef altijd meanderen in m’n hoofd. Een paar jaar later kwam Oosterwold op mijn pad en zijn we terecht gekomen in het mooiste stukje ervan.
Het gedachtegoed van de kunst van het creëren heeft voor mij veel overeenkomsten met het vrijeschoolonderwijs.