‘Samen bouwen we aan de aller, állermooiste school denkbaar’ 

Jirja de Kool (45) is de moeder van Job (6) uit de eerste klas van de Vrijeschool Oosterwold. Samen met Ronja-Sophie (2) en ‘nog steeds’ verloofde Harm (40) woont ze in Oosterwold. “Ik heb mij tot mijn eigen verbazing ontwikkeld tot een echte vrijeschoolmoeder.” 

Als oud-vrijeschoolleerling wist ik één ding zeker: nooit naar de vrijeschool! Fast forward 25 jaar en onze zoon (toen 1) stond ingeschreven bij de vrijeschool in Zutphen, Rotterdam Kralingen, Dordrecht en Gouda. Want ik ook zeker wist: op die scholen is geen plek meer als je later bent met inschrijven. We wisten nog niet waar we zouden wonen wanneer Job naar de kleuters zou gaan. 

Wat we zéker niet wisten was dat dit uiteindelijk Almere zou worden. Waarom eigenlijk? Waarom dan Almere? Je denkt nu misschien Oosterwold?! Dat klopt. De kans om zelf te bouwen op een stuk uiterst vruchtbare grond met de verplichting tot stadslandouw leek aanvankelijk te mooi om waar te zijn. Dus die had ik weer opzijgeschoven. Twee jaar (en wat prijsverhogingen later) bleek dat wél te kunnen. Dus we gingen ervoor. Dat ging op een avond in Rotterdam ongeveer zo:  

‘Schat?! Hoeveel m2 wil je? 1000…?’ 

‘Duizend?!’ 

‘Je mag ook 2000…’ 

‘Nou doe maar 1400… Dat is al gigantisch!’ 

Een heel lang en slopend proces met de gemeente verder kregen wij op 9 augustus onze grond. 2400 m2 met 63 meter weg. Klei met gras en klaver. Drie dagen later werd Job 4. We hadden onze tent opgezet als tijdelijke woning. Twee weken later startte Job bij juf Anna. We plukten bosbessen bij de buren als fruit en fietsen met onze gloednieuwe bakfiets naar school. Ronja-Sophie van 4 maanden stuiterend in de Maxi-Cosi over de bouwweg.  

Nu, ruim twee jaar later, zit Job in de eerste klas bij juf Mireille en staan de muren van de woning die wij eigenhandig bouwen. Er is nog een hele lange weg te gaan. Maar we eten grotendeels uit de tuin en ik heb mij tot mijn eigen verbazing ontwikkeld tot een echte vrijeschoolmoeder. Ik zing in het koor, zit in de feest- en de tuincommissie. Maar hoe dan? Je ging toch je kind nooit op de vrijeschool doen? 

Nou dat zit zo. De vrijeschool heeft zich positief ontwikkeld. Je moet niet meer met rechts schrijven, kan versnellen als je slim bent en de discriminerende elementen over rassenleer die ik nog kreeg in de 8ste klas zijn er gelukkig al lang niet meer. Op een aantal vlakken heeft de vrijeschool zich niet mee ontwikkeld met het reguliere onderwijs en dat heeft een enorme waarde. Er wordt gezongen, getekend, geschilderd, met hout gewerkt, met wol, met bijenwas. Er is ruimte voor fantasie en bovenal geen schermen. De mentale digitale vervuiling blijft het kind – in ieder geval op school, de rest is aan jezelf – bespaard. En even eerlijk, het is gewoon ook heel fijn om in een school niet te struikelen over pakjes chocomel en felle kleuren op ramen en deuren.  

En weet je wat echt mooi is? (Oprecht zo mooi dat ik daar regelmatig tranen van in mijn ogen krijg:) We bouwen samen aan de aller, állermooiste school denkbaar. Een school met een voedselbos en rijke tuinen. Een school waar we ons eigen eten kunnen bereiden in de keuken. Een school waar ruimte is voor een amfitheater waar de kinderen optredens kunnen geven. Ruimte voor buitenlokalen. Een school met zo ontzettend veel ruimte voor beweging en energie, dat is het aller állermooiste dat je je kinderen kunt geven. En dat kan, het duurt even, maar het kan. Samen bouwen wij daadwerkelijk die school.  

Dit is de 16de ouderblog. Wil je ook jouw verhaal in de krant? Mail naar vrijemare@vrijeschool-almere.nl